Thermohardende kunststofverpakking elektromagnetische spoel QVT306

Wat zijn de aspecten van inductieparameters?

1. Kwaliteitsfactor kwaliteitsfactor:

Kwaliteitsfactor Q is een factor die wordt gebruikt om de relatie te meten tussen de energie die is opgeslagen door energieopslagelementen (inductoren of condensatoren) en hun energieverbruik, wat wordt uitgedrukt als: Q=2π maximale opgeslagen energie/wekelijks energieverlies. Over het algemeen geldt dat hoe groter de Q-waarde van de inductiespoel is, hoe beter, maar een te grote waarde zal de stabiliteit van het werkcircuit slechter maken.

2, de inductie:

Wanneer de stroom in een spoel verandert, verandert ook de magnetische flux die door de spoellus zelf gaat, veroorzaakt door de veranderde stroom, waardoor de spoel zelf elektromotorische kracht induceert. Zelfinductiecoëfficiënt is een fysieke grootheid die het zelfinductievermogen van een spoel vertegenwoordigt. Het wordt ook zelfinductie of inductie genoemd. Het wordt uitgedrukt door L. Als we Henry (H) als eenheid nemen, wordt een duizendste ervan millihenh (mH) genoemd, een miljoenste millihenh (H) en een duizendste ervan Nahen (NH).

3. DC-weerstand (DCR):

Bij inductieplanning geldt: hoe kleiner de DC-weerstand, hoe beter. De meeteenheid is ohm, wat doorgaans wordt aangegeven door de maximale waarde.

4, de zelfresonante frequentie:

Inductor is geen puur inductief element, maar heeft ook het gewicht van verdeelde capaciteit. De resonantie bij een bepaalde frequentie veroorzaakt door de inherente inductie en gedistribueerde capaciteit van de inductor zelf wordt zelfharmonische frequentie genoemd, ook wel resonantiefrequentie genoemd. Uitgedrukt in SRF is de eenheid megahertz (MHz).

5. Impedantiewaarde:

De impedantiewaarde van een inductor verwijst naar de som van al zijn impedanties onder stroom (complex getal), inclusief de communicatie- en DC-delen. De impedantiewaarde van het DC-gedeelte is alleen de DC-weerstand van de wikkeling (reëel gedeelte), en de impedantiewaarde van het communicatiegedeelte omvat de reactantie (denkbeeldig gedeelte) van de inductor. In die zin kan de inductor ook als een "communicatieweerstand" worden beschouwd. 6. Nominale stroom: De continue gelijkstroomsterkte die door een inductor kan gaan, is toegestaan. De gelijkstroomsterkte is gebaseerd op de maximale temperatuurstijging van de inductor bij de maximale extra omgevingstemperatuur. De extra stroom houdt verband met het vermogen van een inductor om het verlies aan wikkeling te verminderen door een lage gelijkstroomweerstand, en ook aan het vermogen van de inductor om het verlies aan wikkelingsenergie te dissiperen. Daarom kan de extra stroom worden verbeterd door de gelijkstroomweerstand te verlagen of de inductantieschaal te vergroten. Voor laagfrequente stroomgolfvormen: de wortelgemiddelde kwadratische stroomwaarde