Sonar, lidar, radar/optische stroom

Daarom, als triangulatie door satelliet geen goede manier is om de grond te vermijden, laten we proberen het direct te "zien"!

Op dit moment zijn er minstens drie kant-en-klare range technologieën die signalen kunnen overbrengen en zien hoe lang het duurt om te stuiteren: Sonar, Lidar en Radar-module kunnen nu allemaal worden gebruikt.

Deze sensoren hebben echter zwakheden:

Zwakte 1: absorptie

Sommige oppervlakken stuiteren gewoon niet. Gordijnen en tapijten absorberen ultrasone golven, donkere verf absorbeert lidar en water absorbeert microgolven. Je kunt niet wegrennen van wat je niet kunt zien.

Zwakte 2: fase -interferentie

Er is signaalinterferentie tussen sensoren. Wat gebeurt er als u meerdere identieke sensoren samenstelt? Hoe weet u dat het signaal dat u heeft gedetecteerd tot deze sensor behoort? Zelfs een enkele sensor moet van zichzelf omgaan met de overspraak en lang genoeg wachten tot de echo verdwijnt.

Signalen kunnen worden "gecodeerd" (in principe gecodeerd) zodat elk signaal uniek is, maar dit verhoogt de complexiteit van het apparaat. * * Een goede oplossing is om het signaalplan semi-randomiseren, zodat de tijd niet wordt vergrendeld en het altijd zal worden misleid door het synchronisatiesignaal.

Optische stroomsensor is een andere methode, die een camera gebruikt om te observeren of het object in de lens groter wordt (wat aangeeft dat de grond/wand snel stijgt), kleiner (wanneer het obstakel verdwijnt) of zijwaarts glijden. Camera's interfereren elkaar niet als Sonar. Als je echt slim bent, kun je Tilt en andere 3D -eigenschappen schatten.

Optische stroomsensoren hebben nog steeds "absorptie" zwakte. U hebt een goed gestructureerde oppervlak nodig om de stroom te zien, net zoals hun optische muis niet op glas kan werken. Ze worden steeds populairder, omdat streaming computing nu iets is dat je in een FPGA of een snel ingebedde computer kunt plaatsen.